In dit handzame en fraai geïllustreerde boekje vertelt Faber haar kant van het verhaal waarin ze belachelijk is gemaakt, zwartgemaakt en gedemoniseerd zonder dat er iets concreets lag. Ze schrijft concreet en duidelijk in korte zinnen. Over haar jeugd, vorming, missie en wat er tijdens haar ministerschap zo al gebeurde. Een goed leesbare tekst. Begrijpelijk dus ook voor haar tegenstanders. Een paar taalkundige onjuistheden zijn het gebruik van vanaf in plaats van sinds, waarvan in plaats van van wie, hun soms in plaats van hen, de SGP spraken en de middelbare school terwijl die op 1 augustus 1968 al was vervangen door een school voor voortgezet onderwijs. Ervaarde in plaats van ervoer is inmiddels wat ingeburgerd. Faber geeft veel heldere en goed begrijpbare informatie, uiteraard ook over de vele misstanden op het terrein van Asiel en Migratie. Verhelderend en veelzeggend is het inkijkje in de organisaties Immigratie en Naturalisatie Dienst (IND), de Dienst Terugkeer en Vertrek (DT en V) en uiteraard het bekende Centraal orgaan Opvang Asielzoekers (COA). Dat geldt ook voor de Spreidingswet en de noodzaak van intrekking daarvan. Strengere asielwetgeving is nodig. In haar woorden ‘stoppen met pamperen van asielzoekers’ en de winstgevende en geldverslindende asielindustrie onder meer door dichte grenzen en een asielstop. Een duidelijk voorbeeld van die industrie is Vluchtelingen Werk Nederland waarin gehandeld wordt met andermans geld. Dichte grenzen ook voor de alleenstaande minderjarige vreemdelingen of asielzoekers (ama’s) met hun eigen problemen en criminaliteit. De Dublinakkoorden werken niet. Slotonderwerpen zijn de Lintjesaffaire en de Ministerraad. Goed en vlot leesbaar en informatief. Het boek is in ook voor Kamerleden begrijpelijke taal geschreven. Die kunnen dus zelf lezen of er gelekt wordt uit de Ministerraad, hetgeen een ambtsmisdrijf is (p. 206-214) en hoeven dus geen onderzoek te eisen.
Aanbevolen.