21. apr, 2015

Capitulaties van Duitse troepen op 4 en 7 mei 1945.

Vorig jaar schreef dagblad De Gelderlander 8 mei over de herdenking van ‘de Duitse capitulatie’ of capitulatie van nazi-Duitsland in Berlijn op 8 mei 1945. De herdenking zou plaatsvinden in het Deutsch-Russisches Museum in Berlijn-Karlshorst. Ditzelfde blad schreef twee dagen eerder over ‘de Duitse capitulatie’ op 5 mei 1945 in Wageningen. Duitsland zou dus twee keer gecapituleerd hebben. Zaterdag 4 mei 1945 capituleerden Duitse troepen, waaronder die in Nederland, op de Lüneburger Heide tegenover Montgomery. 

Een foto bij het krantenbericht van 8 mei (foto) toont Generalfeldmarschall Wilhelm Keitel met generaals van de Luftwaffe en een admiraal van de Kriegsmarine. Het was dan ook geen capitulatie van Nazi-Duitsland, maar van de Duitse strijdkrachten. De gemeente Wageningen; Ed Dumrese van de Stichting Wageningen45; Liberation Route Europe en Omroep Gelderland spraken zelfs over ‘de algehele capitulatie van Duitsland op 8 mei 1945’. 

Een Duitse capitulatie was echter onmogelijk. De geallieerden erkenden immers de Duitse burgerlijke autoriteiten niet. Generaloberst Jodl tekende maandag 7 mei 1945 in Reims de Act of Military Surrender. Die bevatte de formele, onmiddellijke, gelijktijdige, complete en onvoorwaardelijke overgave van alle Duitse strijdkrachten op alle fronten aan de geallieerden. Alle strijdkrachten onder Duits gezag zouden hun actieve operaties 8 mei 1945 om 23.01 uur staken. Ter geruststelling van een wantrouwende Stalin ratificeerde Keitel 8 mei 1945 om 23.30 uur in Berlijn slechts de capitulatie van Reims tegenover het Rode Leger. Ook dit was uiteraard een militaire en geen Duitse capitulatie. 

De samenstellers van Liberation Route Europe en Weg naar de Bevrijding hoeven dus niet krampachtig vast te houden aan einddoel Berlijn. Dat doel is natuurlijk Reims. Berlijn was geen einddoel van de westerse geallieerden. Die trokken over een breed front van de Noordzee tot Basel op naar Duitsland en na de Rijnoversteek verder Duitsland in. De hoofdaanval naar de Elbe zou in het centrum plaatsvinden door de Amerikaanse Centrale Legergroep van generaal Bradley. De hoofdaanvalsrichting was niet Berlijn maar de as Erfurth-Leipzig-Dresden. President Roosevelt en opperbevelhebber Eisenhower hadden geen enkele interesse in Berlijn. De Britse premier Churchill en veldmaarschalk Montgomery wilden wel naar Berlijn. Montgomery droomde er zelfs van. Sommige historici beweren zelfs dat Berlijn het einddoel van operatie Market Garden was. Dat was echter een bruggenhoofd ten noorden van de Neder-Rijn. 

Interessant is wat massamedia dit jaar schrijven over de capitulaties op 4 mei 1945 op de Lüneburger Heide; 7 mei in Reims en 8 mei in Berlijn. 

Meest recente reacties

19.03 | 09:31

Dank u wel. Ik doe mijn best en beleef er genoegen aan.

18.03 | 23:54

Wat een geluk dat er nog historici zijn die critisch kunnen lezen en denken!

18.01 | 11:11

Ik heb het al veel aandacht gegeven, maar de mythen en geschiedvervalsingen zijn taai.
06 44015372 of j.brouwer201@upcmail.nl

18.01 | 09:43

Geachte heer Brouwer,

Ik zou graag met u in contact komen om (nog) meer te weten te komen over deze 'kwestie'. Dit verhaal verdient meer aandacht.

Deel deze pagina