Burgemeester Marcouch vervalst geschiedenis.

Burgemeester Marcouch van Arnhem beweert nog steeds dat de geschiedvervalsing 'slag om Arnhem' ‘groots herdacht’ en ‘een nationale herdenking’ moet worden. In Arnhem zijn offers gebracht ‘voor onze vrijheid in Nederland’. Hij begrijpt nog steeds totaal niets van operatie Market Garden. Tot grote schrik van veteranen en historici.

Op 28 juni 2018 vertelde burgemeester Marcouch over persoonlijke betrokkenheid bij de (geschiedvervalsing) 'slag om Arnhem'. Toch kon ook hij net als het Airborne Museum in Oosterbeek niet aangeven welke strijd (straat-, huis-aan-huis- en man-tegen-mangevechten) was uitgegroeid tot een 'slag' met het doel Arnhem in te nemen en gelooft hij dus deze geschiedvervalsing nog. Op basis van mythen, onkunde, geschiedvervalsing, het zien van de achterhaalde, verouderde en gemythologiseerde film A Bridge Too Far en het lezen van eveneens achterhaalde en zeer verouderde literatuur (Antony Beevor, De Slag om Arnhem) bepleit hij een nationale herdenking van operatie Market Garden. De burgemeester gelooft nog steeds dat het doel van operatie Market Garden de bevrijding van Nederland was (nonsens!) en een marsroute naar Berlijn. De geallieerde operatie en de daaropvolgende verloren 'Slag om Arnhem' hadden daardoor grote gevolgen voor de rest van Nederland', aldus een duidelijk historisch zeer slecht onderlegde burgemeester van Arnhem. De strijd ten noorden van de Neder-Rijn maakte wel degelijk deel uit van operatie Market Garden, in het bijzonder van luchtlandingsoperatie Market. Volgens deze burgemeester moesten door de mislukking van operatie Market Garden grote delen van Nederland langer wachten op de bevrijding en een hongerwinter doormaken. Totale nonsens. Net als een offensief bij de Rijnbrug waar Britten uitsluitend defensieve posities in gebouwen hadden ingenomen. Bruggenhoofdoperatie Market Garden was geen bevrijdingsoperatie gericht op de bevrijding van Nederland. Op basis van een armetierige geschiedvervalsing moet operatie Market Garden een nationale herdenking worden.

Kennelijk heeft burgemeester Marcouch nog nooit gehoord van bruggenhoofdoperatie Market Garden in zuidoost-Nederland, waarvan het strategische doel was de vestiging van een sterk  bruggenhoofd tussen Arnhem en het IJsselmeer met diepe uitlopers over de IJssel bij Zwolle, Deventer en Zutphen als opstelplaats voor het XXX Corps.. Het tactische doel was het afsnijden van de Duitse troepen en hun lanceerbases voor V2-raketten in het westen van Nederland. Luchtlandingsoperatie Market was binnen twee dagen mislukt ten noorden van de Neder-Rijn en grondoperatie Garden binnen vier dagen ten zuiden van Elst. De operatie had met de rest van Nederland of Europa niets te maken. De operatie had dus noch nationale noch internationale gevolgen.

De burgemeester beweert zelfs nog, dat de geallieerden streden voor 'onze vrijheid'. In werkelijkheid streden die voor de overwinning op Duitsland: Full Victory, nothing less. Het middelen was vernietiging van vijandelijke strijdkrachten, industriecentra en steden.

Hij beweert ook dat de evacuatie van de inwoners van Arnhem van 23 tot 25 september 1944 een gevolg was van de zgn. slag om Arnhem. Duitsers vreesden echter een nieuw geallieerd offensief vanuit het geallieerde Over-Betuwse bruggenhoofd. Redenen voor die vrees waren de troepenverplaatsingen  binnen operatie Gatwick gericht op een Rijnoversteek met bruggenhoofden bij Wesel en Keulen, de geallieerde aanval op 23 september op Bemmel en Elst, de luchtlandingen die dag bij Overasselt en de bereikbaarheid van Arnhem voor de Britse artillerie bij Nijmegen. Aan de noordzijde van de Neder-Rijn wilden de Duitsers een sterke verdigingslinie bouwen en beschikken over een vrij schootsveld: de Panther Stellung.

Burgemeester Marcouch  kan over geschiedenis beter zwijgen. Hij herhaalde deze leugens of geschiedvervalsing echter tijdens de Airborne-herdenking op 21 september 2018 en 25 april 2019 in De Gelderlander. 

'Ook Duitsers zijn bevrijd' - een dubbele geschiedvervalsing

Deze zinsnede van de voorzitter van het Exodus Comité in Huissen wekt de indruk dat behalve onder meer Fransen, Belgen en Nederlanders ook Duitsers zijn bevrijd. Beide gevallen zijn echter onjuist. Doel van de geallieerden was immers niet de bevrijding van (West-) Europa, maar de 'totale overwinning' op Duitsland. Middelen waren vernietiging van de Duitse strijdkrachten, industriecentra en steden. De geallieerden zuiverden ingenomen gebieden van de vijand. Bewoners konden die zuivering als bevrijding zien. De geallieerden hielden echter overwinningsparades en zien 8 mei - inwerkingtreding van de onvoorwaardelijke capitulatie van de Duitse strijdkrachten in Reims - als Victory in Europe Day. Logisch was dan ook in april 1945 dat de geallieerden het westen van Nederland links lieten liggen, ondanks de daar heersende hongersnood. Canadezen moesten het oosten van Nederland dus niet bevrijden, maar zuiveren van Duitsers. Zij moesten zorgen voor flankdekking van het Britse Tweede Leger en veiligstelling van een verbindings- en bevoorradingsroute van Eindhoven over Arnhem naar het noorden en noordoosten. Duitsers zijn dus ook niet bevrijd. Duitsers beschouwden de geallieerden zeker niet als bevrijders, maar als overwinnaars, bezetters en veroveraars die een einde maakten aan een 'gerechtvaardigde verdedigende Duitse oorlog'.

Het Exodus Comité wil in september 2019 zowel Engelsen als Duitsers bij de herdenkingsplechtigheid van het bombardement op Huissen op 2 oktober 1944. Het spreekt bovendien over de evacuatie van de Betuwe. Bedoeld zal zijn de evacuatie van burgers uit het noordoostelijke deel van de Over-Betuwe. In de Over-Betuwe waren in 1944-1945 ook andere Britten dan alleen Engelsen.  Het Comité verwart het 'oude vijanddenken' met historisch besef.

dr. Jan Brouwer: Herdenken voor de vorm - zonder (juiste) inhoud

Generaal Dwight D. Eisenhower, 5 juni 1944. Het doel van de geallieerde strijd is de volledige overwinning. We will accept nothing less than full Victory.

Vaak vinden herdenkingen plaats zonder dat er iemand of  iets wordt herdacht of  een onjuiste inhoud, mythe of geschiedvervalsing. Het lijkt soms meer te gaan om beleven, zo veel mogelijk publiek en eigen roem en eer dan om wie of wat herdacht wordt; meestal door hen die het niet zo nauw nemen met historische juistheid, zoals in Arnhem, Wageningen en in Nijmegen bij de Sunset March. Sommigen willen een activiteit en bedenken daar een reden bij. En dat noemt men: 'dan herdenken, beseffen en beleven we 74 of 75 jaar vrijheid'. De geallieerden streden echter niet voor onze vrijheid, maar voor de 'totale overwinning' op en verdeling van Duitsland. Op een historische onjuistheid wijzen, leidt vaak tot boze reacties.

5 mei Bevrijdingsdag

De troonrede 2018 maakte melding van de start van 75 jaar bevrijding. 5 mei Bevrijdingsdag is een nationale feestdag. Velen herdenken de geschiedvervalsing van een 'capitulatie' in Wageningen. In werkelijkheid trad op 5 mei 1945 om 08.00 uur het Document van Overgave van 4 mei 1945 op de Lüneburger Heide in werking. De Duitsers in ons land, noordwest-Duitsland en Denemarken  hadden zich op 4 mei onvoorwaardelijk overgegeven en staakten alle vijandelijkheden. Nederland was op dat tijdstip vrij.

Wageningen herdenkt op 5 mei een zogenaamde 'capitulatie' in die stad en noemt de daar getekende (uitvoerings)bevelen of 'Bevelen aan gecapituleerde Duitse bevelhebbers' (Orders to German Commanders on Surrender) bewust 'om emotionele redenen' abusievelijk 'capitulatieakte' of 'capitulatievoorwaarden'. Wageningen wil op basis van leugens, prietpraat, onzin of een geschiedvervalsing 'Stad der Bevrijding' blijven. Het gaat immers om een hoge opkomst van bezoekers en 'emotie'. De Britse veldmaarschalk Montgomery accepteerde echter op 4 mei 1945 op de Lüneburger Heide van het Oberkommando der Wehrmacht  (OKW) de onvoorwaardelijke capitulatie van de Duitse troepen in Nederland, noordwest-Duitsland en Denemarken. Het Document van Overgave trad op 5 mei 1945 om 08.00 uur in werking. Voor Nederland was de oorlog afgelopen. Nederland was vrij. De later in Wageningen getekende bevelen dienden slechts ter implementatie van dit Document van Overgave. De gecapituleerde Duitse bevelhebber Blaskowitz moest uiteraard gedetailleerde militaire informatie verstrekken. De Canadezen wilden veel informatie, o.a. over troepensterkte, mijnen (o.a. in dijken), bewapening, voertuigen. De Duitse troepen moesten naar concentratiegebieden voor ontwapening en de terugtocht naar Duitsland. Simpel, maar Wageningen heeft er onnodig veel onzin bij verzonnen.

6 juni D-Day

Herdenking van operatie Overlord, D-Day  (Beslissingsdag) of de geallieerde landingen in Normandië op 6 juni 1944. Doel was niet de bevrijding van West-Europa of Europa of Nederland, zoals velen (o.a. Liberation Route Europe; Sunset March; Stichting Airborne Feelings; Vfonds, Airborne Museum 'Hartenstein') zonder voldoende historische kennis beweren. Het werkelijke doel was ´niets minder dan de volledige overwinning´ op en verdeling van Duitsland zoals afgesproken in januari 1943 tijdens de geallieerde conferentie in Casablanca. 'Nothing less than full Victory' (zie afbeelding). Duitsland kon kiezen tussen een onvoorwaardelijke capitulatie of totale vernietiging. Het middel voor de geallieerden was immers vernietiging van Duitsland (o.a. met bombardementen op steden en industriecentra) en van de Duitse strijdkrachten, eerst ten westen en vervolgens ten oosten van de Rijn. Er waren twee geallieerde aanvalsrichtingen, een ten noorden en een ten zuiden van de Ardennen. In september 1944 werd de noordelijke aanvalsrichting de hoofdaanvalsrichting; op 25 maart 1945 de zuidelijke en mocht Montgomery's noordelijke legergroep na de blunder met de binnen vier dagen volledig mislukte bruggenhoofdoperatie Market Garden de linkerflank van de Amerikaanse legergroep (generaal Bradley) beschermen. De geallieerde strategie was en bleef die van een breed front van de Noordzee tot Bazel. Ze rukten op naar de Elbe. Niet naar Berlijn. Daarom vieren de westerse geallieerden op 8 mei Victory in Europe-Day (VE-Day). Op 8 mei 1945 trad de op 7 mei 1945 in Reims door Generaloberst Alfred Jodl getekende Act of Military Surrender in werking. Alle Duitse gewapende strijdkrachten staakten op alle fronten de strijd. Geallieerde overwinningslegers hielden dan ook overwinningsparades, let wel geen bevrijdingsparades.

De troonrede 2018 spreekt dan ook terecht over het verdrijven van de bezetter uit grote delen van Zuid-Nederland. De geallieerden zuiverden het gebied van Duitsers. Sommigen zagen dat als 'bevrijding'.

Liberation Route Europe (LRE) herdenkt (een deel van) de niet bestaande 'bevrijdingsroute' of 'Vrijheidsroute' zelfs in Duitsland waar men de geallieerden beschouwde als overwinnaars, veroveraars en bezetters. Historisch onjuist is ook deze route te laten lopen van Normandië naar Berlijn. Zeker als onderdeel van 'Europe Remembers'. De westerse geallieerden gingen niet verder dan de Elbe. Dit begrijpt ook het Bevrijdingsmuseum in Groesbeek niet. Bewoners van door geallieerde troepen van Duitse militairen gezuiverd gebied in Frankrijk, België en Nederland zagen deze geallieerde militairen meestal als bevrijders.

De Nederlandse Stichting Peace de Resistance (https://www.libertyconcert.org/nl/liberty-concerts-0) wilde in samenwerking met LRE en de Stichting  75 jaar Vrijheid met financiële ondersteuning van het Vfonds op 6 juni 2019 een groots Vrijheidsconcert verzorgen op Sword Beach in Frankrijk. Ter viering van de bevrijding van Europa en de strijd voor de vrede. Deze organisaties hebben dus niets begrepen van de geallieerde strijd gericht op de 'volledige overwinning' op Duitsland zonder vredesonderhandelingen. Ze behoren een overwinningsconcert te verzorgen op 8 mei in Reims. De Stichting wil echter  een Liberty Concert op 8 mei 2020 in Berlijn, 75 jaar na wat de stichting abusievelijk het ondertekenen van een verdrag door de geallieerden noemt dat een einde maakte aan de Tweede Wereldoorlog in Europa. Een grove geschiedvervalsing. Waartoe onkunde leiden kan. De geallieerden ratificeerden op 8 mei 1945 in Berlijn de Act of Military Surrender van 7 mei in Reims die op 8 mei in werking trad (Victory in Europe Day). Eind juli 2018 hebben de organisatoren het Vrijheidsconcert op Sword Beach terecht geannuleerd na kritiek van Britse oorlogsveteranen.

1 september 2018: Airborne Wandeltocht in Oosterbeek. Herdenkingstocht van de geschiedvervalsing 'Slag om Arnhem'. Wat herdenkt men dan? Beter en juist is de strijd in Oosterbeek te herdenken. Van groot belang is het eerbetoon aan de Britse en Poolse gesneuvelde militairen die begraven liggen op de Airborne Begraafplaats in Oosterbeek. Helaas werd in de openingswoorden en door veel wandelaars beweerd dat deze militairen 'gesneuveld waren voor onze vrijheid'. Nogmaals gezegd: doel van de geallieerden was de overwinning op Duitsland. 

17 - 21 september Bruggenhoofdoperatie Market Garden

Nationale herdenking van bruggenhoofdoperatie Market Garden is onzin. In Arnhem herdenkt Bridge to Liberation Experience in september 2018 weer de geschiedvervalsing 'slag om Arnhem'. Experience beoogt beleving van die gefingeerde slag met een spektakel of een zogenaamd herdenkingsevenement. De Rijnbrug bij Arnhem was echter geen 'Brug naar Bevrijding', ook de noordelijke toegangsweg naar de brug niet. Deze beleving is dus op drie onjuistheden gebaseerd. Het doel van operatie Market Garden was vestiging van een bruggenhoofd tussen Arnhem en Nunspeet met diepe uitlopers over de IJssel. Tactische doelen waren het afsnijden van de Duitse troepen met hun lanceerbases voor V2-raketten in het westen van Nederland. Overigens was Kate ter Horst niet de Engel van Arnhem, maar de Engel van Oosterbeek. Zij had geen tijd om naar Arnhem te gaan en veel Britten dachten dat het hele gebied Arnhem heette. In 2019 wil Bridge to Liberation Experience aandacht besteden aan drie personen die sneuvelden  (o.a. een Engelse (bedoeld is een Britse) majoor) op en bij de verkeersbrug. Duidelijk is dat ook deze club het niet zo nauw neemt met historische juistheid en geen verschil weet tussen brug en noordelijke toegangsweg naar de brug.

Omroep Gelderland beweert nog dat operatie Market Garden beoogde snel een einde te maken aan WOII (sic!). 

Op 28 juni 2018 vertelde burgemeester Marcouch bij de presentatie van het programma van Bridge to Liberation over persoonlijke betrokkenheid bij de (geschiedvervalsing) 'slag om Arnhem'. Toch kon ook hij net als het Airborne Museum in Oosterbeek niet aangeven welke strijd was uitgegroeid tot een slag met het doel Arnhem in te nemen en gelooft hij dus deze geschiedvervalsing nog. Op basis van mythen, onkunde, geschiedvervalsing, het zien van de achterhaalde, verouderde en gemythologiseerde film A Bridge Too Far en het lezen van eveneens achterhaalde en zeer verouderde literatuur (Antony Beevor, De Slag om Arnhem) bepleitte hij een nationale herdenking van operatie Market Garden. De burgemeester gelooft nog dat het doel van operatie Market Garden de bevrijding van Nederland was (nonsens!) en een marsroute naar Berlijn. De geallieerde operatie en de daaropvolgende verloren 'Slag om Arnhem' hadden daardoor grote gevolgen voor de rest van Nederland', aldus een duidelijk historisch zeer slecht onderlegde burgemeester van Arnhem. De strijd ten noorden van de Neder-Rijn maakte wel degelijk deel uit van operatie Market Garden, in het bijzonder van luchtlandingsoperatie Market. Volgens deze burgemeester moesten door de mislukking van operatie Market Garden grote delen van Nederland langer wachten op de bevrijding en een hongerwinter doormaken. Totale nonsens. Net als een offensief bij de Rijnbrug waar Britten uitsluitend defensieve posities in gebouwen aan weerszijden van de noordelijke toegangsweg naar de brug hadden ingenomen. Bruggenhoofdoperatie Market Garden was geen bevrijdingsoperatie gericht op de bevrijding van Nederland. Op basis van een armetierige geschiedvervalsing moet operatie Market Garden een nationale herdenking worden. Kennelijk heeft burgemeester Marcouch nog nooit gehoord van bruggenhoofdoperatie Market Garden in zuidoost-Nederland waarvan luchtlandingsoperatie Market binnen twee dagen was mislukt ten noorden van de Neder-Rijn en grondoperatie Garden binnen vier dagen ten zuiden van Elst en met de rest van Nederland niets te maken had. Hij beweert zelfs nog dat de geallieerden streden voor 'onze vrijheid'. Hij kan over geschiedenis beter zwijgen. De burgemeester herhaalde deze leugens tijdens de Airborne-herdenking op 21 september. 

Een zogenaamde 'specialist in de Slag om Arnhem' Ingrid Maan gidst over 'onbekend terrein van de Slag om Arnhem'. Daarvoor moet ze naar Oosterbeek en destijds de gemeente Elst. Dus niet in Arnhem. Ze beperkt zich tot activiteiten van jongens van de Reichs Arbeits Dienst (RAD). Die RAD-jongens moesten echter niet naar Arnhem, maar naar Oosterbeek (spoorbrug); Westervoort (verkeersbrug), gemeente Elst: in polder Meinerswijk en Elden (ponton- en verkeersbrug bij Arnhem); en Arnhem-Zuid. Ze moesten Duits luchtafweergeschut bij oeververbindingen bedienen. De geallieerden wisten van dat luchtafweergeschut. Dat was dus helemaal geen onbekend terrein van de strijd ten noorden van de Neder-Rijn. Ze vielen ook niet onder Raum Arnheim. Maan beweert ook nog dat de Britten oprukten naar de Rijnbrug. Dat was echter alleen het 2de bataljon van Frost. De anderen probeerden 18 en 19 september tevergeefs de defensieve posities van de troepen van Frost te versterken aan weerszijden van de noordelijke toegangsweg naar de brug.

De jaarlijkse editie van de Airborne Krant onder redactie van de Stichting Airborne Feelings, (editie Renkum/Overbetuwe), 32 pag. bevat veel informatie over herdenken en herdenkingen. De informatie over wat men herdenkt is, zoals gebruikelijk, ver beneden de maat. Die bevat grotendeels het bekende gemythologiseerde verhaal over de geschiedvervalsing 'Slag om Arnhem'. Herdenken noemt de redactie wel een ereplicht aan degenen die hun leven hebben geofferd 'voor onze vrijheid'. Over D-Day 6 juni 1944 schrijft men nog als het begin van de geallieerde operatie 'om West-Europa te bevrijden'. Het werkelijke doel was ´niets minder dan de volledige overwinning´ op Duitsland zoals afgesproken in januari 1943 tijdens de conferentie in Casablanca. 'Full Victory, nothing less'. Het doel van operatie Market Garden was geen marsroute: via Nederland en het Roergebied (bedoeld is het Ruhrgebied) naar Berlijn. Market Garden was een bruggenhoofdoperatie met als doel het vestigen van een sterk bruggenhoofd tussen Arnhem en Nunspeet (IJsselmeer) met het front naar het oosten en diepe uitlopers over de IJssel. Het tactische doel was het afsnijden van de Duitse troepen en hun lanceerbases voor V2-raketten in het westen van Nederland. Montgomery was geen generaal, maar sinds 1 september 1944 veldmaarschalk. Doel van de 1ste Britse Luchtlandingsdivisie was niet de verovering van Arnhem, maar vestiging van een bruggenhoofd tussen de Westerbouwing en Westervoort met daarin opgenomen ten minste één oeververbinding. De redactie spreekt over personen die 'de Slag nog hebben meegemaakt' en over het 'levend houden van het verhaal (?) over deze mythe (een sterk gemythologiseerd verhaal). Arnhem was immers geen doel van de grondtroepen en de luchtlandingstroepen. De Britten onder Frost kregen de Rijnbrug of delen van die brug niet in handen en verscholen zich niet in huizen 'rond de brug', maar aan weerszijden van de noordelijke toegangsweg naar de brug. Zij moesten zich 21 september ook niet terugtrekken naar Oosterbeek. De grondtroepen hadden 'bij Nijmegen' niet 'zoveel vertraging opgelopen dat zij niet tijdig de brug bij Arnhem konden bereiken.' De brug bij Arnhem was hun doel niet en de Britse tanks die via Arnhem of Driel-Heteren op weg waren naar de Veluwe liepen ten zuiden van Elst vast op een Duitse blokkade. Daar mislukte operatie Market Garden. De Airborne region valt niet binnen de Veluwe en een stukje Rivierenland. Rivierenland is een bestuursregio in het westen van het rivierengebied. De redactie volgt de opmerkingen van de Britse auteur Anthony Beevor kritiekloos evenals de onjuiste bewering van het Airborne Museum in Oosterbeek dat op de Rijnbrug een Brit, een Duitser en een Nederlander zijn gesneuveld. 'Op 3 september 1939 begon met de inval in Polen de Tweede Wereldoorlog', aldus de Stichting Airborne Feelings. Algemeen bekend is toch dat deze inval op 1 september was. De ten zuidoosten van Driel gelande Poolse parachutisten staken niet 21 september, maar 22 en 23 september over naar Oosterbeek. Zij waren niet de ''bevrijders'' van Driel. Dat was 2 april 1945 het Canadese Perth Regiment. 

Voor de herdenking in Arnhem van de gedwongen evacuatie is weinig belangstelling. Een probleem is dat deze evacuatie verbonden is aan de geschiedvervalsing slag om Arnhem. Voor een herdenking is duidelijkheid nodig. De Duitsers vreesden 22 september 1944 een nieuw geallieerd offensief uit de Over-Betuwe en wilden ten noorden van de Neder-Rijn een sterke verdedigingslinie - Panther Stellung - aanleggen met een vrij schootsveld. Deze vrees werd 23 september versterkt door de landing van parachutisten bij Overasselt, de aanval op Elst en Bemmel en Britse artillerie die de Veluwezoom kon bereiken. 

Ook in Nijmegen en omgeving bestaat over operatie Market Garden een sterk gemythologiseerd verhaal. Weinigen beseffen daar dat geallieerde militairen gebieden van de vijand zuiverden en de bezetter verdreven. Bewoners van die gebieden kunnen die zuivering als bevrijding ervaren. De belangrijkste mythen daarin zijn slag om Nijmegen, geallieerden als bevrijders, bevrijdingslegers, bevrijding van Nijmegen; bevrijding van Nederland en Europa en doorstoten naar Duitsland als doelen van operatie Market Garden, geallieerden die gevallen zijn voor onze vrijheid, verovering van Nijmegen, de Waaloversteek met tijdens de oversteek 48 gesneuvelden in Nijmegen die direct tot de bevrijding van Nijmegen leidde (De Gelderlander; gemeente Nijmegen, Sunset March; LRE) en Nijmegen lag in de frontlinie en was frontstad. In werkelijkheid was Nijmegen geen doel; zuiverden geallieerde troepen delen van de stad voorafgaand aan de inname van de zuidelijke toegangsweg naar de bruggen, sneuvelden twintig militairen tijdens de Waaloversteek en lag de frontlinie in de Over-Betuwe. Daar, in Lent en Oosterhout (gem. Elst), sneuvelden ook de meeste militairen (23) die de Waal waren overgestoken. De omgekomen militairen sneuvelden niet voor 'onze vrijheid', maar voor de overwinning op Duitsland.

Remember September ‘44/’45 2018, Nijmegen en omgeving toe en nu, 28 pag. Redactie: Nationaal Bevrijdingsmuseum 1944-1945 en Stichting Groesbeek Airborne Vrienden.

Merkwaardig is spreken over Nijmegen en omgeving of de regio Nijmegen en daarbij de Betuwe betrekken. Bedoeld is trouwens de Over-Betuwe. Die landstreek is echter geen omgeving van Nijmegen of onderdeel van de regio Nijmegen en behoort gewoon bij de naam genoemd te worden. De Over-Betuwe was overigens geen negen maanden, maar bijna zeven maanden frontgebied (van 20 september 1944 tot 3 april 1945; dus niet tot 24 maart). In die periode probeerden de Duitsers telkens weer het geallieerde bruggenhoofd op bevel van Hitler te vernietigen. Een belangrijk middel daarbij waren pogingen tot vernietiging van de Waalbruggen, de levensaders van het geallieerde bruggenhoofd.  Dat waren dus geen aanvallen op Nijmegen, maar op het Over-Betuwse bruggenhoofd. Nijmegen was dan ook geen frontstad. Een ander middel was het op 2 december 1944 opblazen van de Rijndijk bij Elden en de onderwaterzetting van de Betuwe. Dat was dus geen rechtstreeks gevolg van de al op 21 september volledig mislukte operatie Market Garden. 

De tekst bevat veel meer historische onjuistheden (mythen). Britten veroverden op 17 september 1944 niet ‘de Arnhemse kant van de Rijnbrug’, maar namen in gebouwen aan weerszijden van de noordelijke toegangsweg naar de brug defensieve posities in. De brug bij Arnhem een ‘brug te ver’ noemen, is onzin. Operatie Market Garden was een brug te ver voor Montgomery. Het beoogde bruggenhoofd tussen Arnhem en het IJsselmeer – het doel van operatie Market Garden – was een brug te ver voor het Britse 2nd Army. Het bruggenhoofd langs de Neder-Rijn tussen de Westerbouwing en Westervoort was een brug te ver voor de 1ste Britse Luchtlandingsdivisie. 

De geallieerden (Britten) vestigden geen bruggenhoofd tussen Lent en Bemmel, maar in de Over-Betuwe. De frontlijn liep van Andelst over Zetten naar Randwijk, vervolgens naar de spoorbrug bij Elden en langs de westzijde van de spoordijk tussen de spoorbrug en de Linge en daarna aan de zuidzijde van de Linge naar de Waal. In de Over-Betuwe bevonden zich in het geallieerde Over-Betuwse bruggenhoofd geallieerde troepen en in de rest van het gebied Duitse eenheden. De Over-Betuwe was geen niemandsland. In het van Duitsers gezuiverde gebied heerste de 'bijzondere staat van beleg' onder geallieerd bevel en Nederlands Militair Gezag. De geallieerde bevelhebber gaf bevel tot een afgedwongen fasengewijze evacuatie in oktober en november omdat de Over-Betuwe tot de fruittuin van |Nederland behoorde. Aanvankelijk mochten 4000 mannen blijven, later 3000 en van december 1944 tot april 1945 bestond in en om Lent het 1000 manneneiland. Deze mannen verzorgden boerderijen, gewas en vee. De Over-Betuwe was niet wekenlang, maar ruim een half jaar frontgebied. De evacué’s keerden niet eind maart, maar in de zomermaanden terug. De Over-Betuwe en Arnhem en omgeving waren niet gezuiverd vanuit Duitsland. De Britse en Canadese troepen in het geallieerde bruggenhoofd zuiverden begin april de gehele Over-Betuwe. De Britten staken het Pannerdensch kanaal en de IJssel over voor de zuivering van Arnhem en de Veluwezoom. 

LRE blijft ook in deze krant halsstarrig spreken over 'Bevrijdingsroute', bevrijding en vrijheid en beweren dat het geallieerde doel de bevrijding van Europa was. Het tijdens de conferentie van Casablanca afgesproken doel van de geallieerden was evenwel de overwinning op de As-mogendheden: Full Victory, nothing less. Duitsland kon kiezen tussen onvoorwaardelijke capitulatie of vernietiging. Het middel van de geallieerden was vernietiging van de Duitse strijdkrachten, industriecentra en steden. Duitsers zagen hen niet als bevrijders, maar als overwinnaars, veroveraars en bezetters. Het Bevrijdingsmuseum heeft geen goed beeld en geen historisch besef  van de Duitsers in WOII en van de ‘Duitse oorlog’. Bevrijding aan beide zijden van de grens is immers een mythe.

De informatie over de operaties Veritable en Grenade is niet juist. Bovendien gebruikt de redactie nog steeds de hardnekige geschiedvervalsing van 48 gesneuvelde Amerikanen tijdens de Waaloversteek op 20 september 1944. Historisch juist is dat vijf militairen sneuvelden voorafgaand aan, twintig tijdens en drieëntwintig na de Waaloversteek (in Lent en Oosterhout). 

In februari 2019 start in Nijmegen een informatiecentrum over de regio Nijmegen en de Tweede Wereldoorlog. Daarmee wordt bedoeld het Rijk van Nijmegen en al weer de Betuwe die niet reikt tot Arnhem, maar tot voorbij Culemborg. Bedoeld is dus de weer de Over-Betuwe. Het centrum behoort de Over-Betuwe apart te noemen. Het is immers geen regio van Nijmegen. Het museum dient overigens wel uitsluitend juiste historische informatie over de Over-Betuwe te verstrekken. Anders kan het zich beter beperken tot het Rijk van Nijmegen. De Over-Betuwe heeft geen behoefte aan een gemythologiseerd verhaal. 

Onjuist is ook de bewering dat de op 21 september 1944 bij Driel gelande 1ste Poolse Onafhankelijke Parachutisten Brigade de Britten moest ondersteunen in de ‘slag om Arnhem’ (een hardnekkige mythe). De Polen ondersteunden na de mislukking van luchtlandingsoperatie Market ten noorden van de Neder-Rijn op 19 september uitsluitend de teruggetrokken Britten in Oosterbeek. Overigens was Kate ter Horst niet de ‘Engel van Arnhem’, maar de ‘Engel van Oosterbeek’. Ze had helemaal geen tijd om naar Arnhem te gaan. Sommige veteranen dachten dat de hele Veluwezoom Arnhem was. 

Voor een recensie van het bij verschijnen al achterhaalde en sterk verouderde Antony Beevor’s ‘De Slag om Arnhem’ zie:  http://www.kritischhistoricus.nl/438273226.

Sunset March

De website van de Sunset March bevat nog steeds twee historische onjuistheden of geschiedvervalsingen: de geallieerde militairen hebben gevochten voor de vrijheid van Nederland en tijdens de Waaloversteek op 20 september 1944 zijn 48 militairen gesneuveld. De Gelderlander (Maarten Reith, 3 september 2018) maakte het nog bonter: de 48 Amerikanen waren in Nijmegen gesneuveld.  Twee geschiedvervalsingen. Juist is: de geallieerden streden voor de overwinning op Duitsland en militairen sneuvelden voorafgaand aan (5), tijdens en kort na (20) en na de Waaloversteek in Lent en Oosterhout bij het innemen van de noordelijke toegangsweg naar de spoorbrug en de verkeersbrug en het vestigen en verdedigen van het bruggenhoofd om Lent (23). Zie:  http://www.kritischhistoricus.nl/414691439.

Het Vfonds beweert bij monde van directeur Michiel van Hattem dat in Nijmegen in 1945 'ongelooflijk hard door alle geallieerden is gevochten voor onze vrijheid met heel veel slachtoffers'. De Vierdaagse is een goed middel om deze strijd te herdenken. Onzin en grote schande voor zo'n club. Bovendien is het fonds door zijn financiering medeverantwoordelijk voor pseudo-herdenkingen en zogenaamde herdenkingsevenementen.

14 t/m 22 september 2019: Stichting Operatie Market Garden wil in 2019 deze bruggenhoofdoperatie herdenken met een rit van oude legervoertuigen van Leopoldsburg naar Nijmegen. En wat herdenken ze? Na bijna 75 jaar weet deze stichting nog steeds niet wat het doel van operatie Market Garden was. In ieder geval niet: bevrijding van Nederland. 

22 september 2018: Scholieren van het Dorenweerd College in Doorwerth eren met een parachutesprong boven de Ginkelse heide bevrijders (zonder aan te geven wie welk gebied als bevrijd heeft ervaren) en herdenken de beruchte geschiedvervalsingen slag om Arnhem en dat de hele 1ste Britse Luchtlandingsdivisie de brug over de Neder-Rijn moest veroveren (uitsluitend het 2de bataljon). Nota bene onder leiding van hun docenten geschiedenis. 

Nogmaals: het doel van de geallieerden was ´niets minder dan de volledige overwinning´ op Duitsland. De geallieerde gesneuvelde militairen zijn dan ook gevallen voor deze overwinning; niet voor onze vrijheid of de vrijheid van (West-) Europa.

Conclusie: het moderne herdenken of beleven is ontaard in evenementen, spektakel of veel geschreeuw en weinig wol (geschiedvervalsingen, mythen en onzin). De luidruchtigste schreeuwer heeft de minste kennis. 

Terugblik op herdenken 2018

Zoals te verwachten was, hanteerden velen weer historische onjuistheden bij herdenkingen. Men herdacht bij de geschiedvervalsing 'Slag om Arnhem' de evacuatie of vierde de vrijheid. De evacuatie vond plaats na de mislukking van operatie Market Garden en de bevrijding of vrijheid viert Nederland op 5 mei. 

Het doel van operatie Market Garden was zo snel mogelijk door te stoten naar Arnhem en de Rijnbrug in te nemen, aldus een leugenachtige Margreet Terpstra (De Gelderlander, 24 september 2018). Het mislukken ervan betekende de hongerwinter voor het noorden van Nederland (bedoeld is waarschijnlijk het westen). Burgemeester Marcouch van Arnhem beweert nog steeds dat de geschiedvervalsing slag om Arnhem ‘groots herdacht’ en ‘een nationale herdenking’ moet worden. In Arnhem zijn offers gebracht ‘voor onze vrijheid in Nederland’. Hij begrijpt nog steeds niets van operatie Market Garden. Tot grote schrik van een aantal aanwezige veteranen en schande voor Arnhem.

Op 28 juni 2018 vertelde burgemeester Marcouch bij de presentatie van het programma van Bridge to Liberation over persoonlijke betrokkenheid bij de geschiedvervalsing 'slag om Arnhem'. Toch kon ook hij net als het Airborne Museum in Oosterbeek niet aangeven welke strijd was uitgegroeid tot een slag met het doel Arnhem in te nemen en gelooft hij dus deze vervalsing nog. Op basis van mythen, onkunde, geschiedvervalsing, het zien van de achterhaalde, verouderde en gemythologiseerde film A Bridge Too Far en het lezen van eveneens achterhaalde en zeer verouderde literatuur (Antony Beevor, De Slag om Arnhem) bepleitte hij een nationale herdenking van operatie Market Garden. De burgemeester gelooft nog dat het doel van operatie Market Garden de bevrijding van Nederland was (nonsens!) en een marsroute naar Berlijn. De geallieerde operatie en de daaropvolgende verloren 'Slag om Arnhem' hadden daardoor grote gevolgen voor de rest van Nederland', aldus een duidelijk historisch zeer slecht onderlegde burgemeester van Arnhem. De strijd ten noorden van de Neder-Rijn maakte wel degelijk deel uit van operatie Market Garden, in het bijzonder van luchtlandingsoperatie Market. Volgens deze burgemeester moesten door de mislukking van operatie Market Garden grote delen van Nederland langer wachten op de bevrijding en een hongerwinter doormaken. Totale nonsens. Net als een offensief bij de Rijnbrug waar Britten uitsluitend defensieve posities in gebouwen hadden ingenomen. Bruggenhoofdoperatie Market Garden was geen bevrijdingsoperatie gericht op de bevrijding van Nederland. Op basis van een armetierige geschiedvervalsing moet operatie Market Garden een nationale herdenking worden. Kennelijk heeft burgemeester Marcouch nog nooit gehoord van bruggenhoofdoperatie Market Garden in zuidoost-Nederland waarvan luchtlandingsoperatie Market binnen twee dagen was mislukt ten noorden van de Neder-Rijn en grondoperatie Garden binnen vier dagen ten zuiden van Elst en met de rest van Nederland niets te maken had. Hij beweert zelfs nog dat de geallieerden streden voor 'onze vrijheid'. Hij kan over geschiedenis beter zwijgen. De burgemeester herhaalde deze leugens tijdens de Airborne-herdenking op 21 september. 

 Het multimediaspektakel Bridge to Liberation Experience ‘vermaakte’ mensen op de kade en weet nog steeds niet dat Kate ter Horst niet de ‘Engel van Arnhem’ (Pim Roelofs, De Gelderlander, 24 sept. 2018), maar de ‘Engel van Oosterbeek’ was. Ze had helemaal geen tijd om naar Arnhem te gaan. Sommige Britse militairen meenden dat Oosterbeek Arnhem was.

Ook de luchtlandingen op de Ginkelse heide krijgen het karakter van een evenement met friet- en hamburgertenten en bier. De op deze heide op 18 september 1944 gelande 4th Parachute Brigade moest niet naar Arnhem doorstoten om de Rijnbrug in te nemen. Het doel was inname van gebieden  ten noorden van Arnhem. 

De 1ste Onafhankelijke Poolse Parachutisten Brigade 'leverde een heldhaftige bijdrage aan de strijd tijdens operatie Market Garden' (Marc Nickel, De Gelderlander, 24 sept. 2018). Deze brigade landde echter donderdag 21 september 1944 enkele uren nadat de operatie ten zuiden van Elst was vastgelopen en mislukt.

Herdenking van de gedwongen evacuatie van de inwoners van Arnhem en andere plaatsen krijgt nog te veel een plaats in het kader van de herdenkingen van de geschiedvervalsing slag om Arnhem.

Werkelijkheid