De Airborne region (vreselijk woord) wordt kritiekloos gevolgd door De Gelderlander (7 september 2023) en Omroep Gelderland (9 september). De Gelderlander besteedde aandacht aan ‘’Wat herdenken we tijdens de Airbornemaand?’’ en ‘’Tien tips over waar je naartoe zou moeten gaan’ 79 jaar na wat men nog steeds onjuist de ‘’Slag om Arnhem’’ noemt. Een beruchte geschiedvervalsing omdat Arnhem geen doel was en lichtbewapende luchtlandingstroepen geen slag kunnen leveren met een zwaar bewapende tegenstander. Het doel van operatie Market Garden was niet ‘’een snelle opmars van de Belgische grens naar Arnhem’’ (…) ‘’om na de verovering van deze stad een bruggenhoofd te vestigen voor een frontale aanval op Duitsland’’. Dat is meer de opmarsroute of -richting weergeven in plaats van het doel van een operatie. Het strategische doel van bruggenhoofdoperatie Market Garden was de vestiging van een sterk bruggenhoofd tussen Arnhem en Nunspeet (IJsselmeer) met diepe uitlopers over de IJssel bij Zwolle, Deventer, Zutphen en eventueel Doesburg als opstelplaats voor het XXX Corps. Het tactische doel was het afsnijden van de Duitse troepen en hun V2-lanceerbases in het westen van Nederland. Het doel van de 1st British Airborne Division was niet de verovering van Arnhem of Rijnbruggen, maar de Rijnoversteek bij Arnhem en de vestiging van een bruggenhoofd langs de Neder-Rijn tussen de Westerbouwing en de spoorbrug bij Westervoort met ten minste een van de drie oeververbindingen als opstelplaats voor de flankkorpsen. De Britten wilden dit bruggenhoofd opbouwen van zuid naar noord. Daarom moesten drie bataljons over evenwijdige routes oprukken naar het oosten. Ze moesten de oeververbindingen in handen krijgen door het innemen van beide toegangswegen naar een brug. Daarom hadden de Britten gebruik moeten maken van het Drielse veer om de zuidelijke toegangswegen naar de spoor-, de ponton- en/of de verkeersbrug te kunnen innemen. Een generaal behoort op zijn post te blijven en niet met troepen mee te gaan om op een zolder te kunnen belanden. Het bataljon van Frost hoefde dus niet naar de brug. Het vestigde defensieve posities in achttien gebouwen aan weerszijden van de noordelijke oprit naar de verkeersbrug. Het rekende erop dat de grondtroepen de zuidelijke oprit naar de brug zouden innemen. Weldra bleek de vestiging van beide bruggenhoofden een ‘’brug te ver’’. Luchtlandingsoperatie Market mislukte al op 19 september. De Britten vluchtten naar of trokken zich terug op gebied rond Hartenstein in Oosterbeek, waar ze zich nog bijna een week verdedigden. Daar een bruggenhoofd vormen, was onmogelijk. Op 21 september mislukte ten zuiden van Elst om circa 13.30 uur ook grondoperatie Garden. De landing van de 1ste Onafhankelijke Poolse Luchtlandingsbrigade om circa 17.15 uur vond dan ook niet plaats tijdens maar na de mislukking en beëindiging van operatie Market Garden! Zij waren niet betrokken bij de strijd in Arnhem omdat ze in de regio Driel-Oosterbeek meer dan genoeg te doen hadden. Sosabowski kreeg dan ook niet de schuld van de mislukte opmars tegen Hitler-Duitsland zoals De Gelderlander abusievelijk beweert. Hij was ook niet de zondebok voor het mislukken van operatie Market Garden zoals de Airborne-region stelt. Sosabowski moest van de Britse regering ontslagen worden door de Poolse regering in ballingschap in Londen, omdat die weigerde de Stalingezinde Poolse regering in Lublin te erkennen. Op 22 september kreeg Montgomery al toestemming voor operatie Gatwick: de Rijnoversteek en het vestigen van bruggenhoofden bij Wesel en Keulen (Amerikaanse 1ste divisie). Troepenverplaatsingen in het kader van die operatie, Britse aanvallen op Elst en Bemmel, luchtlandingen in Overasselt en Britse artillerie die Arnhem kon bereiken, waren voor de Duitsers redenen om de bevolking van Arnhem en langs de Neder-Rijn tot Wageningen te evacueren en daar de Panther Linie aan te leggen. De Britten in Oosterbeek die konden lopen, konden in de nacht van 25 op 26 september door Britse en vooral Canadese genisten naar de zuidelijke oever van de Neder-Rijn worden gebracht. De Duitsers braken geen dijken door. Maar veroorzaakten bij Elden op 2 december 1944 een flink gat in de zuidelijke Rijndijk waardoor een groot deel van de Betuwe onder water kwam te staan. In oktober en november was de burgerbevolking uit het geallieerde bruggenhoofd in de Over-Betuwe geëvacueerd naar Noord-Brabant en België.
Het spektakel Bridge to Liberation is ook onzin of een ordinaire geschiedvervalsing. De organisator, de heer A. Williams, weet totaal niets van operatie Market Garden en zuigt van alles uit een hele dikke duim. Er was immers geen enkele brug naar bevrijding en bevrijding was geen doel van operatie Market Garden. Doel van de geallieerden was niet bevrijding, maar de volledige overwinning op Duitsland. De grote herdenking van de geschiedvervalsing ‘’Slag om Arnhem’’ in de Berenkuil roept de vraag op wat men wil herdenken. Een Race to the Bridge is ook onzin. Er was in 1944 niemand op weg naar de brug, wel naar de opritten naar de brug. Een en ander lijkt op herdenking voor de vorm zonder de juiste inhoud. De White Ribbon Mile heeft een monument met een onjuiste tekst (Driel ligt niet ten noorden, maar ten zuiden van de Neder-Rijn. Dus: wat te herdenken bij veel onjuiste informatie.