Opmerkelijk is dat men na 80 jaar (!) nog niet weet dat het doel van de geallieerden de volledige overwinning op Duitsland was en dat de middelen waren vernietiging van de vijandelijke troepen, industriecentra en steden. Doel was dus niet de bevrijding van (West-)-Europa en dus ook niet van Nederland en van Arnhem of Groningen. Lokale bewoners zagen vernietiging of zuivering van vijandelijke troepen van hun woonplaats vaak wel als bevrijding en de geallieerde troepen als bevrijders. Historisch Nieuwsblad spreekt na 80 jaar desondanks nog steeds over bevrijding van Nederland, gebieden of plaatsen en laat geschiedenis schrijven over aan journalisten. Het inhoudelijk slechtste hoofdstuk betreft bruggenhoofdoperatie (geen bevrijdingsoperatie!, p. 41) Market Garden, die men verwart met verovering van een stuk opmarsrichting en waarover men een auteur (Antony Beavor) aan het woord laat die een van de slechtste boeken over deze operatie heeft geschreven. Doel van Market bij Arnhem was de vestiging van een bruggenhoofd aan weerszijden van de Neder-Rijn tussen Heveadorp en Westervoort met ten minste een
van de drie rivierovergangen (voor de Rijnoversteek) als opstelplaats voor de flankkorpsen. Het strategische doel van Garden was de vestiging van een sterk bruggenhoofd op de Veluwe tussen Arnhem en Nunspeet (IJsselmeer) met zeer diepe uitlopers over de IJssel bij Zwolle, Deventer en Zutphen als opstelplaats voor het 30 Corps. Het tactische doel hiervan was de afsluiting van de Duitsers en hun V2-lanceerinstallaties in het westen van Nederland. Een ‘slag om Arnhem’ is een domme geschiedvervalsing, omdat lichtbewapende luchtlandingseenheden geen slag kunnen leveren met een zwaarbewapende tegenstander, hooguit straat-, huis-aan-huis- en man-tegen-mangevechten. Een van de belangrijkste missers was het annuleren van de landing van de Britse 4de Parachutistenbrigade tussen Arnhem en Nijmegen bij Elst. Die had de onbeschermde smalle polderweg tussen beide steden veilig kunnen stellen en eventueel de zuidelijke brugoprit bij Arnhem kunnen innemen. Een blunder is de onjuiste bewering dat nooit duidelijk is geworden wie het bevel tot evacuatie van onder andere Arnhem heeft gegeven. Veldmaarschalk Walter Model keek op 23 september in Elden ten zuiden van Arnhem naar de Over-Betuwe. Hij wist van troepenverplaatsingen ten zuiden van Nijmegen (operatie Gatwick: Rijnoversteek en vorming van bruggenhoofden bij Wesel en Keulen), van luchtlandingen bij Overasselt, het bereiken van Arnhem door de Britse artillerie in Nijmegen en Britse aanvallen op de blokkade van de Irish Guards ten zuiden van Elst en op de plaatsen Bemmel en Elst. Hij vermoedde een geallieerde aanval vanuit de Over-Betuwe en besloot daarom tot ontruiming van Elden ten zuiden van Arnhem, Arnhem en het gebied tussen Arnhem en Wageningen en ten oosten van Arnhem voor de aanleg van de Panther Linie. Men moest in en bij Arnhem evacueren van 23 tot en met 25 september van zuid naar noord, dus te beginnen met Elden. Deze evacuatie was dus niet “de prijs die de inwoners moesten betalen voor de verloren Slag om Arnhem”. Dikke duim! Goed leesbaar en overwegend historisch juist zijn de artikelen over Dolle Dinsdag, collaborateurs in Duitsland, de spoorwegstaking (de NS is enkelvoud), de strijd om een open Westerschelde (niet alleen de Schelde, geen slag om de Westerschelde, geen bevrijding van Zeeland), Duitsers in Zegveld, strijd bij en in Heusden, het Klompenfront, Loes van Overeem in kamp Amersfoort, de strijd om Groningen in het kader van het vestigen van een veilige inlichtingen- en bevoorradingsroute van Eindhoven via Arnhem en Zutphen naar het noorden en noordoosten (geen bevrijdings-, maar zuiveringsacties) en strijd tussen het Militair Gezag en het verzet, niet alleen in het zuiden maar ook in het oosten van Nederland.